Ευχαριστώ θερμά και
εκ βάθους καρδίας τον σπουδαίο πνευματικό άνθρωπο και χριστιανό
Πρόεδρο Καθηγητή Κύριο Ιωάννη Μαρκαντώνη και τα έγκριτα μέλη
του Διοικητικού Συμβουλίου του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός»,
για την εξαιρετική τιμή, που προσδίδουν απόψε, παραμονή της
μεγάλης Επετείου της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας, στην Ιερά μας
Μονή με την εκ μέρους του Συλλόγου βράβευσή της.
Θερμές επίσης είναι οι ευχαριστίες μας και προς όλους όσους
παρευρίσκεσθε αυτήν εδώ την ώρα μαζί μας και συναγάλλεσθε για
το γεγονός αυτό και που με την συμμετοχή σας προσυπογράφετε
την πράξη του ιστορικού αυτού Συλλόγου, ο οποίος επί εκατόν
σαράντα χρόνια, ήδη απο το έτος 1865, εργάζεται αδιάκοπα και
συστηματικά για τον φωτισμό και την γνήσια πνευματική καλλιέργεια
του λαού μας, και ιδιαίτερα της
περιάκουστης πόλεως των Αθηνών.
Δεν θ’ αναφερθώ στην επί τριακόσια πενήντα περίπου χρόνια ποικίλη
προσφορά της Ιεράς Μονής των Αγίων Ασωμάτων Πετράκη προς τους
κατά καιρούς κατοίκους της πόλεώς μας, δεδομένου ότι αυτή πολλές
φορές και απο άλλα βήματα έχει τονισθεί απο πολλούς επιστήμονες
και ειδικούς. Σήμερα, λόγω της φύσεως του Συλλόγου, που απόψε
μας τιμά, θα περιοριστώ ν’αναφερθώ δι’ολίγων μονάχα στην προσφορά
της στα γράμματα, που είναι πολύ μεγάλη και που απο πολλούς
αγνοείται.
Κατ’ αρχήν ο ανακαινιστής και ως εκ τούτου νεότερος ιδρυτής
της Ιεράς Μονής μας, στα 1672 ο, μακαρία τη μνήμη, ιερομόναχος
Παρθένιος Πετράκης, κατά κόσμον Πέτρος Παπασταμάτης, προερχόταν
απο μια κωμόπολη, που είχε ήδη απο τον 10ο αιώνα σπουδαία παιδευτική
παράδοση. Ήρθε από τη Δημητσάνα, όπου λειτουργούσε η περίφημη
Σχολή της Μονής Φιλοσόφου, η οποία ήδη απο την εποχή του Νικηφόρου
Φωκά, είχε προσφέρει στο Γένος πλήθος όχι μόνο λαμπρών κληρικών,
με επιφανέστερο τον Ιερομάρτυρα και Εθνομάρτυρα Γρηγόριο τον
Ε’, αλλά και πλειάδα ολόκληρη διδασκάλων, επωνύμων και ταπεινών,
οι οποίοι, κυρίως στα σκοτεινά χρόνια της δουλείας σκόρπισαν
το φώς της γνώσεως σε πολλά μέρη της τουρκοκρατούμενης Χώρας. |
