.δ.
 

 

ΠΝΕΥΜ.ΛΟΓΟΙ - ΟΜΙΛΙΕΣ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


 

ΥΠΟ ΤΟΥ
ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΥ
ΤΗΣ Ι. ΜΟΝΗΣ
νυν ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ
ΘΑΥΜΑΚΟΥ
π. ΙΑΚΩΒΟΥ
ΜΠΙΖΑΟΥΡΤΗ

 

ΣΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΒΑΠΤΙΣΤΗ ΙΩΑΝΝΗ.
ΑΠΟ ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΑΓΡΥΠΝΙΑ 23-24/6/2003

"Ως αυγή πολύφωτος η γέννησίς Σου, προμηνύει
Πρόδρομε, Ανατολήν την νοητήν, τοις ευσεβώς ανακράζουσι.Σώζε τους πίστει τιμώντας Σε ένδοξε".

Σεβαστοί Πατέρες, αγαπητοί αδελφοί.

Όποιος έχει τύχει να βρεθεί μέσα σε απόλυτο σκοτάδι, και μάλιστα στη φύση, έχει βεβαίως, βιώσει έντονο το συναίσθημα του φόβου, της ανασφάλειας, της ανησυχίας. Μόλις όμως βρεθεί έστω και το παραμικρό φώς, πολλώ δε μάλλον όταν ανατείλει ο μέγας φωστήρ, ο ήλιος, τότε τα συναισθήματα αυτά υποχωρούν και οι άνθρωποι, τα ζώα, η πλάση ολόκληρη χαίρονται με το φώς και ζούν τη χαρά της ζωής και το μεγαλείο της δημιουργίας. Σε παρόμοια κατάσταση,αγαπητοί μου, ήταν το γένος των ανθρώπων, πρίν ανατείλει ο ήλιος της δικαιοσύνης, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ζούσε φοβισμένο και καταπιεσμένο μέσα στο αφεγγές σκότος της βαθυτάτης νύκτας του προπατορικού αμαρτήματος. Ήδη όμως, με τη σημερινή εορτή προβάλλει ο αυγερινός, το πρώτο λαμπρό άστρο, το οποίο προμηνύει τον ερχομό της ημέρας. Και χαίρεται σήμερα η Εκκλησία του Χριστού, διότι ανατέλλει ο αστήρ ο πρωινός, ο οποίος προμηνύει την έλευση του Δεσπότου. Και πρώτος διαλύει το σκότος της ασέβειας, αφανίζει τον φόβο και επιφέρει την πνευματική ευφροσύνη και αγαλλίαση στις ψυχές των ανθρώπων, ιδίως με την διακύρηξη ότι: "ήγγικεν η βασιλεία των ουρανών".
Δικαίως λοιπόν, με τη Γέννηση Του σήμερα λύεται η αφωνία του πατρός του Ζαχαρίου και η στείρωση της μητρός του Ελισάβετ δικαίως και ο "ουρανός άνωθεν συγχορεύει και η γη κάτωθεν συμπανηγυρίζει και άνθρωποι μετά αγγέλων διά τον ισάγγελον εορτάζουσι και προφήται διά τον μέγα Προφήτην ηδύνονται και Απόστολοι διά τον άκρον Απόστολον συναγάλλονται και μάρτυρες διά τον Πρωτομάρτυρα συνευφραίνονται και Όσιοι διά τον οδηγόν και καθηγεμόνα της οσιότητος μετά χαράς μεγάλης σκιρτώσι και Δίκαιοι διά τον υπερασπιστήν της Δικαιοσύνης λαμπρώς ευφημούσι και Διδάσκαλοι διά τον μέγαν Διδάσκαλον και κήρυκα της μετανοίας πανηγυρικώς σήμερον δημηγορούσιν".
"Και έσται μέγας ενώπιον Κυρίου" ήταν η υπόσχεση του Αρχαγγέλου εις τον πατέρα του Προδρόμου, Ζαχαρία. Μέγας διότι πρώτος ο ίδιος θα ζήσει επί γης αγγελομίμητο βίο "οίνον και σίκερα ου μή πίη" θα τονίσει ο Αρχάγγελος εις τον Ζαχαρία μιλώντας του για το παιδί το οποίο η γηρασμένη γυναίκα του επρόκειτο να ετοιμάσει "Κυρίω λαόν κατεσκευασμένον και περιούσιον".
Το κύρηγμά του είχε τέτοια δύναμη, ώστε αμέσως οι άνθρωποι γίνονταν μεταδοτικοί και ελεήμονες στους απόρους, οι τελώνες έπαυαν να αρπάζουν ανηλεώς, οι συκοφάντες έκλειαν το στόμα και γενικώς οι πάντες έσπευδαν να ομολογήσουν τα παραπτωματά τους και να λάβουν από το χέρι του Προδρόμου το βάπτισμα της μετανοίας. Πως λοιπόν να μη χαίρει σήμερον η Εκκλησία του Χριστού, τιμώντας την απαρχή της επί της γης παρουσίας του ανθρώπου ο οποίος ήλθε για να ετοιμάσει την οδό από όπου θα διήρχετο για το σωτηριώδες έργο Του ο Υιός του Θεού; Ο οποίος μάλιστα και αξιώθηκε να ακουμπήσει τη δεσποτική κορυφή και να βαπτίσει εις τα ιορδάνεια ρείθρα τον Δημιουργό του, για να ακούσει μετά την μαρτυρική του έξοδο από τη ζωή αυτή, τον ίδιο τον Κύριό Του να τον χαρακτηρίζει ως τον "μείζονα εν γεννητοίς γυναικών"
Ακριβώς δε επειδή ο Πρόδρομος προπορεύθη του Κυρίου, όπως ο αυγερινός προπορεύεται του ηλίου, διά τούτο και εις την λειτουργικήν πρακτικήν της Εκκλησίας μας έχει καθιερωθεί πρό του Ευαγγελίου, το οποίον περιέχει το φωτιστικόν κήρυγμα του Χριστού, να προπορεύεται ένα κερί συμβολίζοντας το προπαρασκευαστικό κήρυγμα του Ιωάννου το οποίο προηγήθηκε. Αλλά και κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, τη στιγμή της Μεγάλης Εισόδου, οπότε τα Τίμια Δώρα μεταφέρονται επί του Θυσιαστηρίου προκειμένου να συντελεσθεί η αναίμακτος θυσία, πάλι λαμπάδα προηγείται συμβολίζουσα τον Πρόδρομον της Χάριτος Ιωάννην.
Κάθε αναφορά εις την αγιασμένη μορφή του Προδρόμου γίνεται από την Εκκλησία όχι απλώς με απόλυτο σεβασμό, αλλ' εν πλήρει επιγνώσει της αυστηρότητος του βίου του. Δια τούτο και θεωρείται ως ο πρώτος Μοναχός, ο οποίος με τη ασκητικότητά του άφησε το αρχικό υπόδειγμα του αγγελομιμήτου πολιτεύματος, αλλά και έφθασε σε μέτρα υψηλά, όπου άλλος δεν κατόρθωσε καν να πλησιάσει. Δικαίως λοιπόν, η Εκκλησία του Χριστού τον κατατάσσει μετά την Κυρία Θεοτόκο και τον αγιογραφεί ιεραρχικώς τρίτον, προκειμένου να καταδείξει το μεγαλείο του προσώπου, αλλά και να τονίσει τα υψηλά μέτρα θεωρίας εις τα οποία είχε ανέβει.
Πολύ πρίν όμως, τον τιμήσει η εκκλησία, τον τίμησε ο ίδιος ο Κύριος. Πως; Αυτό και είναι το περιεχόμενο της σημερινής εορτής. Επειδή ο Ιωάννης ήταν ένας σπουδαίος άνθρωπος με μια τόσο σημαντική αποστολή, για τούτο και ο Θεός κατεκόσμησε τη Γέννησή Του με ένα σωρό θαυμαστά σημεία, ώστε να προδηλωθεί ότι είναι ο απεσταλμένος του "ετοιμάσαι την οδόν του Κυρίου". Έτσι, το υπερήλικο των γονέων του, η φίμωση του Ζαχαρία, η στείρωση της Ελισσάβετ, η θαυμαστή συμφωνία των γονέων ως πρός το όνομα, είναι μερικά από τα γεγονότα που μας βεβαιώνουν ότι η Γέννηση του παιδιού εκείνου δεν ήταν φυσικό αποτέλεσμα, αλλά κατόρθωμα της Θείας Χάριτος. Διά τούτο και πολύ φυσικός ακούγεται ο λόγος του αρχαγγέλου Γαβριήλ προς τον Ζαχαρία:
"και Πνεύματος Αγίου πλησθήσεται έτι εκ της κοιλίας μητρός αυτού". Ο Προφητικός Λόγος είναι πολύ φυσικό να συνοδεύει αυτό το δημιούργημα του Παναγίου Πνεύματος κοσμώντας τον πριν ακόμη αντικρύσει το φώς του ηλίου. Γι' αυτό κι έχει τη δύναμη, έμβρυο ακόμη, να αναγνωρίσει τον επερχόμενο Σωτήρα και Λυτρωτή του κόσμου κυοφορούμενο εις την Ιεράν Γαστέρα της Υπεραγίας Θεοτόκου και να σκιρτήσει εν αγαλλιάσει, πληροφορώντας τη μητέρα του Ελισάβετ.
Αδελφοί μου, η σημερινή εορτή αποδεικνύει ανάγλυφα τα "αγαθά α ητοίμασεν ο Θεός τοις αγαπώσιν αυτόν". Ο Πρόδρομος μπορεί κατ' άνθρωπον και με ανθρώπινα κριτήρια, να πέρασε μία ζωή στερήσεων, είχε όμως, την καρδιά του γεμάτη από τους θησαυρούς της Χαριτος και τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος. Και πέρασε μία ζωή τόσο ευλογημένη, όσο λίγοι έχουν την τιμή να γευτούν. Πολλές φορές κάτι ανάλογο ζούμε και όσοι μιμούμαστε τον αγγελικό του βίο. Υφιστάμεθα ύβρεις, προσβολές, ενίοτε προπηλακισμούς, αλλά και στερήσεις. Η χάρις του Θεού όμως, τα αντισταθμίζει όλα αυτά πλουσίως και έρχεται ως δρόσος αερμών να αναψύξει την ψυχή. Έλεγε ένας σεβάσμιος Γέρων: "Αν οι άνθρωποι γνώριζαν τις δυσκολίες και τον αγώνα ενός μοναχού, δεν θα γινόταν κανείς Καλόγερος", για να συμπληρώσει αμέσως: "αν οι άνθρωποι γνώριζαν την χαρά και την Χάρη που ζεί ένας μοναχός, θα γίνονταν όλοι Καλόγεροι". Η υπομονή εις την μοναχική ζωή είναι η πιο απαραίτητη αρετή, αλλά και η αρετή η οποία πρώτη δικαιώνει τον υπομονετικό γιατί ελκύει ισχυρώς τη Χάρη του Παναγίου Πνεύματος. Ο Τίμιος Πρόδρομος διά της θαυμαστής Γεννήσεως Του απέδειξε ότι είχε στη ζωή του συγκεκριμένο σκοπό να εκπληρώσει και πως είχε πλήρη επίγνωση του σκοπού αυτού συστρατευόμενος ολοψύχως εκεί όπου ο φωτισμός του Αγίου Πνεύματος τον οδηγούσε. Αλλά και εμείς, οι οποίοι συνδεόμαστε με την Ιερά Μονή ταύτη, έχουμε συγκεκριμένο σκοπό να εκπληρώσουμε όχι βεβαίως, να προετοιμάσουμε την οδό του Κυρίου, αλλά να βαδίσουμε την αρίστη οδό, την οποία πρώτος ο Άγιος Ιωάννης εβάδισε, και την οποία ο Κύριος κατέλιπε "τοις βρωτοίς, σωτηρίαν επιτεύξασθαι" και να την βαδίσουμε προς δόξαν της Εκκλησίας του Χριστού, ολοκλήρωση των μοναχικών μας επαγγελιών, ωφέλεια του πλησίον, αλλά και ευάρεστη του Κυρίου και των Αγίων Του. Αμήν.